۱۳۸۹ مهر ۱, پنجشنبه

عکاسی

وقتی کارمند یه اداره لعنتی باشی یا یه کارمند لعنتی اداره دیگه کی فرصت می کنی که با فراغ بال عکاسی کنی، بنویسی ، بخونی ، زندگی کنی. کی ؟؟ اصلا کی به تو جسارت اینو داد که بری سراغ یه عشق قدیمی و دوربین دستت بگیری؟ اصلا کی میخوای بری دنبال سوژه هات؟ عکاسی خبری دوست داشتی نه؟ مستند؟ باید وقت بذاری بری دنبال خبر و سوژه. وقتشو داری نه؟ مخصوصاً صبحها که اکثر اخبار روز اتفاق می افته. خیلی رو داری که با این حال کارمندی رفتی دوربنم خریدی دختر

۳ نظر:

  1. سلام ممنونم از تبریکتون انشاله شماهم صاحب یه دخترخوشکل بشید.
    مطمئنا"مانمی تونیم مثل عکاسای حرف ای سوژه های ناب پیدا کنیم دلیلش هم اینه که اونهامرتب در موقعیت های عکاسی حضور دارند وتا موقعیت نباشه امکان خلق اثراصلا وجود نداره اماما که کمتردر این موقعیت ها قرار می گیرم باید به کمترینهاهم اکتفا کنیم گرچه سخته ولی دوربین رو حداقل جاهایی که احتمال کسب موقعیت وجود داره همراه داشته باشیم.
    به هر حال خانم حسینی اینقدر حرس نخورید پیر می شیداونوقت هیچ کدوم از کارایی که توذهنتونه نمی تونید انجام بدید.

    پاسخحذف
  2. سلام ممنونم از تبریکتون انشاله شماهم صاحب یه دخترخوشکل بشید.
    مطمئنا"مانمی تونیم مثل عکاسای حرف ای سوژه های ناب پیدا کنیم دلیلش هم اینه که اونهامرتب در موقعیت های عکاسی حضور دارند وتا موقعیت نباشه امکان خلق اثراصلا وجود نداره اماما که کمتردر این موقعیت ها قرار می گیرم باید به کمترینهاهم اکتفا کنیم گرچه سخته ولی دوربین رو حداقل جاهایی که احتمال کسب موقعیت وجود داره همراه داشته باشیم.
    به هر حال خانم حسینی اینقدر حرس نخورید پیر می شیداونوقت هیچ کدوم از کارایی که توذهنتونه نمی تونید انجام بدید.

    پاسخحذف
  3. زندگی همیشه در حال اتفاق افتادنه، دوربین رو بگیر دستت، عکاسی خبری یک دنیا وسیع و مکرره.

    پاسخحذف

تو هم بگو